L.S. u Skadarliji a ne u svom Nisu [ ? ]. Jos su im bolje 'stvari' : "Putnik" i "Jos malo" ... videti na Y-t. Grupa sa svetskim nivoom a bez svetskog renomea. POZDRAV, grk
B. Nestorović piše da je na jednoj zgradi u Knez Mihailovoj, izrađenoj 1889, "središnji deo rešen nizom na renesansi koncipiranih prozora na spratu i širokim otvorima izloga u prizemlju, čiji su noseći stubovi obogaćeni toskanskim pilastrima".
Pitanje glasi: kako se zove ova poznata zgrada?
Pomoć. Zgrada u KM izlazi na tri ulice. Toskanske pilastre su svi videli, unutrašnjost zgrade samo nekoliko njih, a u podrum ove zgrade ulazila je većina nas. Koja je zgrada u pitanju?
Konstantin Jovanović je bio najstariji sin Anastasa Jovanovića, prvog srpskog litografa i upravnika dvora Kneza Mihaila Obrenovića IV. Rođen je u Beču 13. januara 1849. godine u porodici koja je, kao obrenovićevska, tokom vladavine ustavobranitelja, napustila Srbiju i živela u emigraciji. Arhitekturu je studirao je u Cirihu (1867-70) gde je posle uspešno okončanih studija jedno vreme radio u birou svog profesor Gotfrid Sempera. Da li pod uticajem svog profesora ili svog mladalačkog puta po Italiji iz koje se vratio fasciniran onim što je video, ili pak ondašnjeg duha vremene okrenutog akademizmu, Konstantin je za polazište svoje stvaralačke poetike uzeo italijansku renesansu.
U Beču, gde je imao veliki i prestižni arhitektonski biro, Konstantin Jovanović je razvio živu projektantsku delatnost, najpre u Austriji, a od sredine osamdesetih godina i u Beogradu gde je projektovao zgrade Narodne banke, kuće Marka Stojanovića, Spasićeve zadužbine, i još nekoliko zgrada, koje će postati važni orijentiri u arhitektonskom nasleđu Srbije. Jovanović je projektovao i zgradu Bugarskog parlamenta u Sofiji.
Ocenjujući arhitekturu Konstantina A. Jovanovića istoričari ističu da je ona bila na nivou ondašnjeg "recentnog evropskog akademizma".
Konstantin A. Jovanović je umro u Cirihu 25. novembra1923. Iza sebe je ostavio i nekoliko vrednih rukopisa.
Zgrada Marka Stojanovića
Kompozicija zgrade Marka Stojanovića u Knez Mihailovoj 53-55, izrađenoj po projektu Konstantina Jovanovića iz 1889, sa prizemljem i jednim spratom, na širokom frontu na tri ulice ima, kako ističe Nestorović, "svoje privlačne osobenosti u izboru i obradi motiva. One se ističu naglašavanjem ugaonih rizalita stupcima u rustici u prizemlju i udvojenim korintskim pilastrima na spratu, koji nose glavni venac i dekorativnu atiku nadvišenu kubetima čiji oblik prelazi iz kvadratne u osmougaonu osnovu. Središnji deo je rešen nizom na renesansi koncipiranih prozora na spratu i širokim otvorima izloga u prizemlju, čiji su noseći stubovi obogaćeni toskanskim pilastrima. Novina je "primena kovanog gvožđa za ograde balkona koji dekorativno deluju na bočnim rizalitima obilazeći oko ugla".
Danas se u ovoj zgradi nalazi Fakultet likovnih umetnosti, a u velikim podrumima klub Akademija.
Spasićeva zadužbina u K. Mihailovoj 33
Narodna banka
Zgrada Narodne banke projektovana 1889. i kasnije dograđena 1920. prestavlja skladno i harmonično rešenje velikih volumena. Izuzetno dobro deluje, kako ističe Nestorović, istaknuta "rustika mirnog prizemlja sa polukružnim prozorima, dekorativnim rešetkama, i snažnim portalima skladnih proporicija. Pojedine površine spratove, ograničene lizenama u vidu kvadera dekorativno deluju ritmom samih otvora, gde je važnost prvog sprata istaknuta njihovom bogatijom obradom i gde je Jovanović izbegao monotoniju dugih nizova naizmeničnom primenom različitih motiva po primerima Sempera".
Posebno je zanimljiv enterijer zgrade, naročito prizemlje i prvi sprat gde dominiraju monumentalno stepenište, i galerija na prvom spratu i velika svečane dvorane.
kuća Koste Milenkovića u Zmaj Jovinoj ulici 9.
Jovanović je krajem XIX veka projektovao porodičnu spratnu kuću Koste Milenkovića, u Zmaj Jovinoj ulici broj 9. koja je zbog dva sprata kojim je nadgrađena izgubila nešto od svoje autentičnosti. Zgrada je prepoznatljiva po raskošno oblikovanom širokom kolskom prolazu iz koga se, kako ističe Nestorović, "bočno ulazi u centralno predsoblje oko koga se razvija lep raspored sa stepeništem za sprat. Osnova je i sa funkcionalne i sa konstruktivne strane akademski, simetrično rešena, a obrada enterijera predstavljala je primer skladnih oblika i detalja (danas su enterijeri znatno uprošćeniji). U spoljnoj arhitekturi Jovanović ni ovde ne odstupa od opštih principa akademizma, štaviše, fasada ove gospodske zgrade predstavlja potpunu renesansnu obradu u kojoj je naročito izrazita kompozicija sprata sa snažnim glavnim vencem nadvišenim atikom sa balustrama".
kuća Marka Stojanovića u Pariskoj ulici br. 15.
Konstantin Jovanović (1849-1923) je projektovao 1900. godine i drugu zgradu Marka Stojanovića u Pariskoj ulici br. 15. U Spoljnoj arhitekturi u kojoj je posebno naglašen divno oblikovani pešački ulaz i sa balkonom u srednjoj osovini sprata kanonski dosledno i precizno su, kako ističe M. Roter, primenjeni akademski principi iz repertoara neorenesanse i neobaroka, kojim je arhitekta Jovanović suvereno vladao.
Projekat zgrade SRPSKE AKADEMIJE NAUKA
Za zgradu SAN prema istraživanjima arh. Ljiljane Babić, prvi idejni projekata K. Jovanović je izradio 1900. godine, ali nije prihvaćen zbog visoke cene izgradnje: Na drugi idejni projekat, rađen 1910. godine, po novom programu, arh. A. Stevanović, tada dopisni član Akademije, stavio je "izvesne primedbe sa kojima se autor nije složio pa je projekat povukao".
Zzgrada firme Jevta Pavlović i komp. u Knez-Mihajlovoj ulici br. 41
Među zanačajnijim radovima arhitekte Jovanovića u Beogradu, spada i bivša trgovačka zgrada firme Jevta Pavlović i komp. u Knez-Mihajlovoj ulici br. 41 sa prizemljem, mezaninom i dva sprata, sagrađena 1910. godine u stilu neorenesanse. Zgrada je prepravljena 1925. godine za robnu kuću čime je znatno izmenjena fasada. Ovu zgradu Jovanović je, kako ističe Nestorović, slobodnije komponovao spolja pod uticajem bečke arhitekture sličnih građevina, pa nema ni onu čistotu ali ni tvrdoću ranijih akademskih rešenja".
-zgrada vladike Krasojevića
Zgradu vladike Krasojevića na uglu Vuka Karadžića br. 14 i Cara Lazara, projektovao je Konstantin Jovanović, ali je 1907. godine ovu zgradu preduzimač Gorča Popović potpuno rekonstruisao pa je danas prepoznajemo samo po naglašenim secesijskim motivima, koji ne pripadaju originalnom projektu.
-zgrada Katarine Jovanović, u Karađorđevoj ulici br. 7
Zgrada je podignuta u devedesetim godinama XIX veka u stilu neorenesanse. Karakteristična je po bočnom ulazu u prizemlju nad kojim su kao ukras postavljeni "trougaoni timpanoni"
Zgrada Živka Kuzmanovića, u Kolarčevoj ulici br. 7,
Na ovoj zgradi naglašeni su "bočni rizaliti na kojima se ističu dvojni prozori, omiljen motiv arhitekte Jovanovića. Balkon je smešten u srednjoj osovini fasade".
-zgrada K. Jovanovića u Kosovskoj ulici br. 25
zgrada K. Jovanovića u Kosovskoj ulici br. 30;
-zgrada na uglu Gospodar Jovanove i Cara Uroša
-Kuća Dragomira Radulovića na uglu Vuka Kradžića i Delijske
-Kuća Dimitrija Živanovića na uglu Knez Mihailove 41 i Uskočke 2
Zadužbina Nikole Spasića na uglu Knez-Mihajlove i Karadžićeve ulice
I ova druga zgrada zadužbine u "originalu je imala prizemlje i sprat". Ono što posebno ističe ovu zgradu je arhitektura renesanse, čistih oblika, izražena, uglavnom, u obradi prozorskih okvira, glavnog venca i atike. Zgradu je pred prvi svetski rat projektant nadzidao tako što je podigao još jedan sprat, A posle Drugog svetskog rata dograđena su još dva sprata u disparatnoj arhitekturi".
-Palata Sobranja u Sofiji
Neki kritičari smatraju da palata Sobranja u Sofiji (1884) zbog svoje "uprošćene spoljne kompozicije" u znatnoj meri izlazi iz okvira najvrednijih akademskih ostvarenja K. Jovanovića.
-crkva Uspenja presvete Bogorodice u Rumuniji (1888.)
-Projekat palate Narodne skupštine
Arhitetkta K. Jovanovića izradio je projekat za Narodnu skupštinu u više varijanti 1891. godine, a 1893. izradio je u ceo elaborat sa detaljima za izvođenje, koji je odbačen zbog promene programa.
-projekat za centralnu poštu u Beogradu
K. Jovanović je radio i projekat centralne pošte u Beogradu (1892) na mestu gde je kasnije izgrađen dom VJ u Francuskoj ulici.
-skice za Hram sv. Save
-konkurs za Upravu fondova
-konkurs za kraljevu crkvu na Oplencu.
Bilo bi dobro da se pronađu planovi i fotografije iz epohe i da se kompletira bikografija K. Jovanovića.
Last edited by Vladimir Andjelkovic; January 23rd, 2009 at 04:05 PM.
Evo jednog simpatičnog OT. Praznici su, peva se i tako to. Da li ste znali da je pre rata kod nas čuvena italijanska pesma "Vrati se u Sorento" bila toliko odomaćena da smo je tretirali kao srpsku narodnu pesmu. U pesmarici pod nazivom "Album srpskih narodnih pesama", izdatom pre rata, nalazi se i ova podoknica (serenada) sa poznatim rečima: "Pod prozorom svoje
drage...".
Zanimljivo je da je toliko bila popularna da ju je, tada poprilično poznati tenor beogradske opere, Živojin Tomić, snimio (1929. godine) u Berlinu.
-zgrada Katarine Jovanović, u Karađorđevoj ulici br. 7
Zgrada je podignuta u devedesetim godinama XIX veka u stilu neorenesanse. Karakteristična je po bočnom ulazu u prizemlju nad kojim su kao ukras postavljeni "trougaoni timpanoni"
Bilo bi dobro da se pronađu planovi i fotografije iz epohe i da se kompletira bikografija K. Jovanovića.
Last edited by Vladimir Andjelkovic; January 23rd, 2009 at 04:05 PM.
Evo nam Karađorđeve 7 iz doba dok joj još prizemlje nisu upropastili (što je učinjeno devedesetih godina prošlog veka, lično sam posmatrao kako malterom izravnjavaju kamenu rustiku).
Fotografija Karađorđeve 7, jedne od retkih sačuvanih kuća Konstantina Jovanovića objavljena je na ovom forumu - ja je samo ponavljam:
Tokom vremena (i, verovatno, posle ratova), prepravljana je plastika oko otvora i zamenjivana jednostavnijom.
Ipak, i danas se mogu primetiti proporcije i rukopis ovog našeg vrsnog arhitekte, jednog od najvećih koje je u to doba Srbija imala.
L.S. u Skadarliji a ne u svom Nisu [ ? ]. Jos su im bolje 'stvari' : "Putnik" i "Jos malo" ... videti na Y-t. Grupa sa svetskim nivoom a bez svetskog renomea. POZDRAV, grk
Pitanje glasi: kako se zove ova poznata zgrada?
Pomoć. Zgrada u KM izlazi na tri ulice. Toskanske pilastre su svi videli, unutrašnjost zgrade samo nekoliko njih, a u podrum ove zgrade ulazila je većina nas. Koja je zgrada u pitanju?
Konstantin Jovanović je bio najstariji sin Anastasa Jovanovića, prvog srpskog litografa i upravnika dvora Kneza Mihaila Obrenovića IV. Rođen je u Beču 13. januara 1849. godine u porodici koja je, kao obrenovićevska, tokom vladavine ustavobranitelja, napustila Srbiju i živela u emigraciji. Arhitekturu je studirao je u Cirihu (1867-70) gde je posle uspešno okončanih studija jedno vreme radio u birou svog profesor Gotfrid Sempera. Da li pod uticajem svog profesora ili svog mladalačkog puta po Italiji iz koje se vratio fasciniran onim što je video, ili pak ondašnjeg duha vremene okrenutog akademizmu, Konstantin je za polazište svoje stvaralačke poetike uzeo italijansku renesansu.
U Beču, gde je imao veliki i prestižni arhitektonski biro, Konstantin Jovanović je razvio živu projektantsku delatnost, najpre u Austriji, a od sredine osamdesetih godina i u Beogradu gde je projektovao zgrade Narodne banke, kuće Marka Stojanovića, Spasićeve zadužbine, i još nekoliko zgrada, koje će postati važni orijentiri u arhitektonskom nasleđu Srbije. Jovanović je projektovao i zgradu Bugarskog parlamenta u Sofiji.
Ocenjujući arhitekturu Konstantina A. Jovanovića istoričari ističu da je ona bila na nivou ondašnjeg "recentnog evropskog akademizma".
Konstantin A. Jovanović je umro u Cirihu 25. novembra1923. Iza sebe je ostavio i nekoliko vrednih rukopisa.
Zgrada Marka Stojanovića
Kompozicija zgrade Marka Stojanovića u Knez Mihailovoj 53-55, izrađenoj po projektu Konstantina Jovanovića iz 1889, sa prizemljem i jednim spratom, na širokom frontu na tri ulice ima, kako ističe Nestorović, "svoje privlačne osobenosti u izboru i obradi motiva. One se ističu naglašavanjem ugaonih rizalita stupcima u rustici u prizemlju i udvojenim korintskim pilastrima na spratu, koji nose glavni venac i dekorativnu atiku nadvišenu kubetima čiji oblik prelazi iz kvadratne u osmougaonu osnovu. Središnji deo je rešen nizom na renesansi koncipiranih prozora na spratu i širokim otvorima izloga u prizemlju, čiji su noseći stubovi obogaćeni toskanskim pilastrima. Novina je "primena kovanog gvožđa za ograde balkona koji dekorativno deluju na bočnim rizalitima obilazeći oko ugla".
Danas se u ovoj zgradi nalazi Fakultet likovnih umetnosti, a u velikim podrumima klub Akademija.
Spasićeva zadužbina u K. Mihailovoj 33
Narodna banka
Zgrada Narodne banke projektovana 1889. i kasnije dograđena 1920. prestavlja skladno i harmonično rešenje velikih volumena. Izuzetno dobro deluje, kako ističe Nestorović, istaknuta "rustika mirnog prizemlja sa polukružnim prozorima, dekorativnim rešetkama, i snažnim portalima skladnih proporicija. Pojedine površine spratove, ograničene lizenama u vidu kvadera dekorativno deluju ritmom samih otvora, gde je važnost prvog sprata istaknuta njihovom bogatijom obradom i gde je Jovanović izbegao monotoniju dugih nizova naizmeničnom primenom različitih motiva po primerima Sempera".
Posebno je zanimljiv enterijer zgrade, naročito prizemlje i prvi sprat gde dominiraju monumentalno stepenište, i galerija na prvom spratu i velika svečane dvorane.
kuća Koste Milenkovića u Zmaj Jovinoj ulici 9.
Jovanović je krajem XIX veka projektovao porodičnu spratnu kuću Koste Milenkovića, u Zmaj Jovinoj ulici broj 9. koja je zbog dva sprata kojim je nadgrađena izgubila nešto od svoje autentičnosti. Zgrada je prepoznatljiva po raskošno oblikovanom širokom kolskom prolazu iz koga se, kako ističe Nestorović, "bočno ulazi u centralno predsoblje oko koga se razvija lep raspored sa stepeništem za sprat. Osnova je i sa funkcionalne i sa konstruktivne strane akademski, simetrično rešena, a obrada enterijera predstavljala je primer skladnih oblika i detalja (danas su enterijeri znatno uprošćeniji). U spoljnoj arhitekturi Jovanović ni ovde ne odstupa od opštih principa akademizma, štaviše, fasada ove gospodske zgrade predstavlja potpunu renesansnu obradu u kojoj je naročito izrazita kompozicija sprata sa snažnim glavnim vencem nadvišenim atikom sa balustrama".
kuća Marka Stojanovića u Pariskoj ulici br. 15.
Konstantin Jovanović (1849-1923) je projektovao 1900. godine i drugu zgradu Marka Stojanovića u Pariskoj ulici br. 15. U Spoljnoj arhitekturi u kojoj je posebno naglašen divno oblikovani pešački ulaz i sa balkonom u srednjoj osovini sprata kanonski dosledno i precizno su, kako ističe M. Roter, primenjeni akademski principi iz repertoara neorenesanse i neobaroka, kojim je arhitekta Jovanović suvereno vladao.
Projekat zgrade SRPSKE AKADEMIJE NAUKA
Za zgradu SAN prema istraživanjima arh. Ljiljane Babić, prvi idejni projekata K. Jovanović je izradio 1900. godine, ali nije prihvaćen zbog visoke cene izgradnje: Na drugi idejni projekat, rađen 1910. godine, po novom programu, arh. A. Stevanović, tada dopisni član Akademije, stavio je "izvesne primedbe sa kojima se autor nije složio pa je projekat povukao".
Zzgrada firme Jevta Pavlović i komp. u Knez-Mihajlovoj ulici br. 41
Među zanačajnijim radovima arhitekte Jovanovića u Beogradu, spada i bivša trgovačka zgrada firme Jevta Pavlović i komp. u Knez-Mihajlovoj ulici br. 41 sa prizemljem, mezaninom i dva sprata, sagrađena 1910. godine u stilu neorenesanse. Zgrada je prepravljena 1925. godine za robnu kuću čime je znatno izmenjena fasada. Ovu zgradu Jovanović je, kako ističe Nestorović, slobodnije komponovao spolja pod uticajem bečke arhitekture sličnih građevina, pa nema ni onu čistotu ali ni tvrdoću ranijih akademskih rešenja".
-zgrada vladike Krasojevića
Zgradu vladike Krasojevića na uglu Vuka Karadžića br. 14 i Cara Lazara, projektovao je Konstantin Jovanović, ali je 1907. godine ovu zgradu preduzimač Gorča Popović potpuno rekonstruisao pa je danas prepoznajemo samo po naglašenim secesijskim motivima, koji ne pripadaju originalnom projektu.
-zgrada Katarine Jovanović, u Karađorđevoj ulici br. 7
Zgrada je podignuta u devedesetim godinama XIX veka u stilu neorenesanse. Karakteristična je po bočnom ulazu u prizemlju nad kojim su kao ukras postavljeni "trougaoni timpanoni"
Zgrada Živka Kuzmanovića, u Kolarčevoj ulici br. 7,
Na ovoj zgradi naglašeni su "bočni rizaliti na kojima se ističu dvojni prozori, omiljen motiv arhitekte Jovanovića. Balkon je smešten u srednjoj osovini fasade".
-zgrada K. Jovanovića u Kosovskoj ulici br. 25
zgrada K. Jovanovića u Kosovskoj ulici br. 30;
-zgrada na uglu Gospodar Jovanove i Cara Uroša
-Kuća Dragomira Radulovića na uglu Vuka Kradžića i Delijske
-Kuća Dimitrija Živanovića na uglu Knez Mihailove 41 i Uskočke 2
Zadužbina Nikole Spasića na uglu Knez-Mihajlove i Karadžićeve ulice
I ova druga zgrada zadužbine u "originalu je imala prizemlje i sprat". Ono što posebno ističe ovu zgradu je arhitektura renesanse, čistih oblika, izražena, uglavnom, u obradi prozorskih okvira, glavnog venca i atike. Zgradu je pred prvi svetski rat projektant nadzidao tako što je podigao još jedan sprat, A posle Drugog svetskog rata dograđena su još dva sprata u disparatnoj arhitekturi".
-Palata Sobranja u Sofiji
Neki kritičari smatraju da palata Sobranja u Sofiji (1884) zbog svoje "uprošćene spoljne kompozicije" u znatnoj meri izlazi iz okvira najvrednijih akademskih ostvarenja K. Jovanovića.
-crkva Uspenja presvete Bogorodice u Rumuniji (1888.)
-Projekat palate Narodne skupštine
Arhitetkta K. Jovanovića izradio je projekat za Narodnu skupštinu u više varijanti 1891. godine, a 1893. izradio je u ceo elaborat sa detaljima za izvođenje, koji je odbačen zbog promene programa.
-projekat za centralnu poštu u Beogradu
K. Jovanović je radio i projekat centralne pošte u Beogradu (1892) na mestu gde je kasnije izgrađen dom VJ u Francuskoj ulici.
-skice za Hram sv. Save
-konkurs za Upravu fondova
-konkurs za kraljevu crkvu na Oplencu.
Bilo bi dobro da se pronađu planovi i fotografije iz epohe i da se kompletira bikografija K. Jovanovića.
Last edited by Vladimir Andjelkovic; January 23rd, 2009 at 04:05 PM.
OŠ "KARAĐORĐE" 1930.-31.G.
DOMAĆIČKA ŠKOLA 1947.G.
POZDRAV SVIMA ....
drage...".
Zanimljivo je da je toliko bila popularna da ju je, tada poprilično poznati tenor beogradske opere, Živojin Tomić, snimio (1929. godine) u Berlinu.
-zgrada Katarine Jovanović, u Karađorđevoj ulici br. 7
Zgrada je podignuta u devedesetim godinama XIX veka u stilu neorenesanse. Karakteristična je po bočnom ulazu u prizemlju nad kojim su kao ukras postavljeni "trougaoni timpanoni"
Bilo bi dobro da se pronađu planovi i fotografije iz epohe i da se kompletira bikografija K. Jovanovića.
Last edited by Vladimir Andjelkovic; January 23rd, 2009 at 04:05 PM.
Evo nam Karađorđeve 7 iz doba dok joj još prizemlje nisu upropastili (što je učinjeno devedesetih godina prošlog veka, lično sam posmatrao kako malterom izravnjavaju kamenu rustiku).
Fotografija Karađorđeve 7, jedne od retkih sačuvanih kuća Konstantina Jovanovića objavljena je na ovom forumu - ja je samo ponavljam:
Tokom vremena (i, verovatno, posle ratova), prepravljana je plastika oko otvora i zamenjivana jednostavnijom.
Ipak, i danas se mogu primetiti proporcije i rukopis ovog našeg vrsnog arhitekte, jednog od najvećih koje je u to doba Srbija imala.
moguće